Op 28 mei ontdekte ik een opgezwollen lymfeklier onder mijn kaak maar gaf er niet veel acht aan, want het gebeurt wel eens vaker dat een klier opgezwollen is en dan gaat dat ook vanzelf weer over. Maar na een paar weken bleek dit niet het geval, sterker nog, ik voelde steeds meer klieren, in mn hals en in mn lies. Ook voelde ik me de laatste tijd erg moe, dus tijd om naar mijn huisarts te gaan.

De huisarts vertrouwde het niet, dus liet me bloedprikken. Toen daar uiteindelijk niets uit naar voren kwam heeft hij mij doorgestuurd naar de interniste. Inmiddels kreeg ik ook last van koorts  vlagen waarbij het zweet me van alle kanten uitbrak, en ik had nu ook gezwollen lymfeklieren in mn oksels.

2 weken erna zat ik bij de interniste. Deze zei dat ze met spoed een ct scan wou laten maken en ik moest naar de chirurg om een lymfeklier te laten verwijderen voor biopsie. Vervolgens was het wachten op de uitslag. Een week later kreeg ik de uitslag.  

Non-Hodgkin! En het moest zo snel mogelijk behandeld worden. Pfff dan zakt wel even de grond onder je vandaan. Van de ene kant heb ik altijd al geweten dat er iets niet klopte maar aan de andere kant hoop je op goed nieuws... want tja... ik had me inmiddels ook al ingelezen op internet en had gelezen dat het voornamelijk bij mannen voor kwam. De interniste had er voor gezorgd dat we de week erna al een intake gesprek bij de verpleegkundige en bij de oncoloog zou zijn.

Een beetje beduusd gingen mijn partner en ik naar huis. Ik had gelukkig gelezen dat de ziekte goed behandelbaar was dus had goede hoop. Maar jeetje wat voelde ik me moe! Iedere dag moest ik ook even gaan liggen om op te laden. Gelukkig kreeg ik alle begrip en medewerking van mijn werk en heb me ziek gemeld zodat ik even de tijd kreeg om het ook psychisch een plaats te geven. 

Gelukkig ben ik erg positief ingesteld dus ik ben meteen begonnen om me voor te bereiden. Heb een dagboek gemaakt, zodat ik in moeilijke momenten alles even van me af kon schrijven, heb me aangemeld bij een lotgenoten forum, heb diverse vragen op papier gezet voor de oncoloog, een afspraak gemaakt om een pruik te laten aanmeten, mijn wenkbrauwen laten tattoëeren. Veel lezen over gezonde voeding, deze website opgesteld etc etc. 

In mijn blog kun je lezen hoe ik door het proces heen ga en daarnaast zal ik nog meer pagina's aanmaken omdat ik het ook fijn vind om de mensen te informeren wat de ziekte nou eigenlijk is en hoe jezelf en je omgeving er mee om zou kunnen gaan. Let wel, dit is mijnbeleving en voor jullie kan dit heel anders liggen. Ik reik jullie slechts een handvat en hoop dat jullie er wat aan hebben.

 Mochten jullie nog vragen hebben mail me dan gerust.

Lieve groetjes,

Chantal