Mijn Blog

Eén van mn beste vriendinnen is eergisteren opgenomen in het ziekehuis. Ze had al een hele tijd last van hoofdpijn. Zij is geen klager, dus toen ze me al een paar keer verteld had datr ze zo'n hoofdpijn had werd ik toch wel een beetje ongerust. Haar arts wou het afdoen met bepaalde medicijnen maar gelukkig heeft ze toch voor een verwijskaart gevraagd voor de neuroloog. Ze is diezelfde avond nog opgenomen. Gelukkig kwam er uit de meeste testen niet echt iets verontrustends naar voren, maar ze heeft nog een aantal onderzoeken te gaan. Ik hoop dat ze het vinden want het lijkt me verschrikkelijk om dag en nacht met zo'n hoofdpijn te moeten rondlopen. Gelukkig is ze net zoals ik een sterke vrouw, dus ze slaat zich er wel doorheen, maar leuk is anders.

Afgelopen nacht best redelijk geslapen. Maar helaas vanmorgen weer nekpijn. Mijn god wat duurt het lang voordat ik er van af ben. Maar ja, ik kan toch niks forceren. Ik kan me wel weer heel erg verheugen om het weekend. Dan zijn onze kids weer hier. Altijd gezellig! 

We hebben gisteren boodschappen gedaan en veel gezonde dingen gekocht. Lekker van alles op de tafel zetten en smullen. Komkommer, paprika, worteltjes, bloemkool, stokbrood met kruidenboter. De kaarsjes aan en dan gezellig samen een film kijken. Daar kan ik echt van genieten. 

Ik ben heel erg aan het twijfelen wat ik moet doen met mn haar. Het is erg dun geworden, ik krijg het ook niet meer zo in model, het is slap en fultoos. En overal vind ik die haren! Ik erger me rot. En dat terwijl ik een super mooi haarwerk klaar heb liggen, dan ben ik van alle ellende af en zie ik er weer een beetje als mezelf uit.... Maar afscheren voelt ook zo definitief.... Ik denk dat ik mn volgende chemo nog even afwacht. Die heb ik nu dinsdag, en als mn haren dan weer zoveel gaan uitvallen dan denk ik dat ik ze de week erna afscheer. Ik vind het best eng. Want dan lig ik dus 's-nachts kaal in bed. En of ik me daar prettig bij voel? Marco heeft al gezegd dat hij me dan nog altijd even mooi zal vinden dus dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken.... Maar als je dan naar mn kale kop kijkt dan is het allemaal zo "echt". Niet dat het nu niet echt is, maar je ziet het gewoon nog niet aan me... en dan dus wel, tenminste mijn naasten, want ik zal dan toch niet de straat op gaan zonder mn haarwerk hahahaha. 

Och ja. Eigenlijk moet ik ook niet zeuren. Het hoort er nu eenmaal bij. En zodra ik mn laatste chemo heb gehad komt het haar ook weer allemaal terug. Maar ja, ben ik genezen in januari? Of moet ik dan nog een zwaardere chemo ondergaan? Ik leef echt naar de scan toe. Die krijg ik na mn 4e chemo begin november. Dan weet ik tenminste of de chemo aanslaat. Ik heb zelf wel het idee dat de lymfe in mn hals een stuk kleiner zijn. Die in mn lies willen nog niet zo erg. Ik hoop dat mn beenmerg verbetering vertoont... ik vraag me af. Stel alles is weg, maar ik heb het dan nog in mn beenmerg... dan gaat het toch terugkomen? Misschien een goede vraag voor de oncoloog maandag? Ik vind het zo wie zo raar dat het in mijn beenmerg zit en er tijdens mijn bloedtesten geen kanker naar voren kwam. Het bloed wordt toch aangemaakt in het beenmerg? Yep... ook die gaat op het vragenlijstje. 

Nou, genoeg geschreven voor vandaag. Ik wens jullie een heel fijn weekend lieve mensen x